Wanneer je jezelf in veiligheidsintimiteit hebt gebracht, is de volgende stap jezelf in opwinding brengen. Dit onderdeel van de training is zo persoonlijk, dat we het vanzelfsprekend vinden dat je daarin je eigen weg gaat. We sturen dat tijdens het huiswerk niet of nauwelijks aan, maar geven alleen een eerste aanzet: het creëren van de Vonk.
Het activeren van de Vonk doe je door de bovenbenen heel subtiel te bewegen, en dan met name de binnenkant van de dijen. De dijen zijn op zichzelf erogene zones, maar dat is niet zozeer van belang voor het activeren van de Vonk. Wat wel relevant is, is het feit dat wanneer je de dijen heel subtiel beweegt, er tevens een beweging in de vliezen in en rond de dijbeenspieren ontstaat. Deze bindweefselvliezen hebben contact met vliezen in de liezen, die de beweging doorgeven aan weer andere bindweefselvliezen.
Bij vrouwen ontstaat hierdoor een interne streling van de eierstokken, die op heel subtiele wijze seksuele energie in de eierstokken wakker maakt. Bij mannen ontstaat hierdoor een interne streling van de zaadleiders, waardoor seksuele energie in de testikels wakker wordt. 'Wakker' wil in deze context zeggen dat de energie een heel klein beetje opwarmt en in beweging komt. Ze is dan in een toestand die we licht-orgastisch noemen.
De allereerste impuls tot seksuele opwinding zit dus niet in de vagina of de penis, evenmin in bepaalde erogene zones elders in de bekkenbodem of in de rest van het lichaam, ook niet in de eierstokken of de testikels noch in de ogen, maar aan de binnenkant van de dijen. Het is hier waar de Vonk ontstaat.
Er zijn twee manieren om de dijen te bewegen. De ene beweging is de dijen licht sluiten – dus naar elkaar toe bewegen. De andere beweging is de dijen licht openen – dus van elkaar af bewegen. Dit zijn heel kleine, subtiele bewegingen, niet groter dan circa één centimeter. Heb je de dijen eenmaal naar binnen of naar buiten bewogen – welke beweging je kiest maakt niet uit – dan kun je de spieren meteen weer ontspannen. De dijen bewegen dan als vanzelf weer naar hun uitgangspositie. Vervolgens beweeg je ze weer opnieuw, naar binnen of naar buiten, enzovoort. Je herhaalt de beweging dus meerdere keren. Zo kun je waarnemen wat het effect is rond en in de eierstokken/testikels.
Wat nu mogelijk kan gebeuren en wat je in het begin wellicht als wonderlijk ervaart, is dat hoewel je zelf niet ervaart dat je opgewonden wordt, je als vrouw merkt dat je een beetje vochtig wordt en als man merkt dat je een (gedeeltelijke) erectie krijgt.
Of je de dijen heel subtiel opent of sluit, maakt wat betreft het effect niet uit. Voor vrouwen is het wel interessant om te kijken naar welke optie je neigt. Want meestal heb je al heel vroeg in je ontwikkeling onbewust voor één van beide manieren gekozen. Deze onbewuste keuze zou je kunnen herleiden tot twee verschillende gedachten. De dijen openen creëert een verleidelijke spanning: ‘Kijk eens hoe mooi ik ben, zou je geen toegang willen hebben?’ De dijen sluiten creëert een voorwaardelijke spanning: ‘Bewijs eerst maar eens dat je het waard bent om hier toegang toe te krijgen!’ Je zult merken dat één van beide bewegingen je voorkeur heeft, afhankelijk van die vroege, onbewuste keuze. Het is hoe dan ook interessant om beide bewegingen uit te proberen en te ervaren hoe dat voor jou voelt.