Overdracht, misbruik en veiligheid

De concepten en technieken van de seksuele kung fu zijn door de eeuwen heen, vaak in gevaarlijke tijden en onder moeilijke omstandigheden, doorgegeven. Soms een op een, van wijze man naar jonge man, soms in kleine groepjes en soms in (eenvoudige vormen van) mysteriescholen, waarvan Taotraining in principe een voortzetting is. Deze overdracht van seksuele kung fu technieken was – en is – bepaald niet eenvoudig. Seksuele energie is een zeer krachtige energie. Eentje die het vermogen heeft om mensen in lichte of krachtige vormen van Psychose te krijgen (zie Module 1 voor meer over Psychose) en allerlei minder of meer gewelddadige vormen van grensoverschrijdend gedrag te laten ontstaan. De overdracht van deze kennis staat dan ook – altijd – onder druk.

Valkuilen

Met dat nadrukkelijke ‘altijd’ probeer ik te onderstrepen dat ik letterlijk om mij heen zie hoe het nog steeds fout gaat, op allerlei manieren. Ik heb de afgelopen jaren veel mensen zien proberen om de technieken van de seksuele kung fu aan de praat te krijgen en/of in overdracht te brengen. En bijna even zo veel mensen heb ik vervolgens zien sneuvelen in de diverse valkuilen die zich op dit pad bevinden.

Kortom: het eigen maken en overbrengen van deze kennis is heel kwetsbaar. In de modules over de seksuele kung fu van Taotraining houden we zo veel mogelijk rekening met deze kwetsbaarheid en betrachten we de grootst mogelijke zorgvuldigheid om de kennis op een veilige en zuivere manier over te brengen.

Zelf ben ik ook niet zonder kleerscheuren door het hele proces gekomen. Toen ik mij in het midden van de jaren ’90 actief bezig was met de seksuele kung fu, was ik me er enerzijds heel goed van bewust dat deze training het fundament vormde onder mijn bewustzijnstraining – ik wil tovenaar worden en kan de hoeveelheden energie die daarvoor nodig zijn alleen maar bij elkaar krijgen via het verborgen vermogen in mijn testikels. Anderzijds begreep ik de concepten en technieken nog onvolledig en deels verkeerd, vooral vanwege mijn westerse ‘bril’, en dacht ik, niet eens zo heel stiekem: ‘Met alles wat ik hier leer ga ik de vrouwtjes eens goed verwennen!’ Ergens hoopte ik dat ik dankzij deze training meer succes bij de vrouwen zou hebben en ging ik er vanuit dat ik trucs zou leren om een betere minnaar te worden – waarbij ik helemaal niet nadacht over begrenzing, verantwoordelijkheid of de gevolgen van mijn daden. Ik was veel meer bezig met hoe ik mijn fantasieën zou kunnen bevredigen, zonder erover na te denken of die fantasieën wel wijs, respectvol of betamelijk waren.

Toentertijd was ik in opleiding bij Annette Derksen, de eerste Nederlandse Senior Instructrice bij het Internationale Healing Tao instituut van Mantak Chia. Annette was seksueel 100% veilig en gedroeg zich onberispelijk tijdens haar lessen, maar ik nog niet. Terwijl ik haar assisteerde in diverse trainingsgroepen, was ik ook wel wat aan het vissen naar de in mijn ogen aantrekkelijke deelneemsters. Alhoewel ik daarbij best binnen bepaalde grenzen bleef, zat ik, achteraf bezien, zonder het zelf te beseffen overduidelijk in een valkuil. Annette zag het aan met lede ogen, niet echt in staat om in te grijpen. In dergelijke situaties is ingrijpen ook erg ingewikkeld, zo weet ik inmiddels zelf.

Want in 2003 werd ik de tweede Nederlandse Healing Tao Senior Instructeur en begon ik op mijn beurt met het opleiden van een nieuwe generatie instructeurs. In deze periode werd ik zelf geconfronteerd met het feit dat een aantal van deze aankomende leraren en leraressen, net als ikzelf tien jaar daarvoor, op allerlei manieren over de grenzen van seksuele veiligheid heen gingen. Ik maakte nu zelf mee hoe ingewikkeld het is om in te grijpen in deze processen. Daarnaast was ik getuige van verschillende situaties waar sprake was van seksueel grensoverschrijdend gedrag van leraren met deelnemers aan trainingen en kon ik van dichtbij meemaken hoe groot de verwoestende invloed hiervan is op de training van zowel de leraar als de leerlingen. Ik leerde er veel van en raakte steeds meer doordrongen van het belang van seksuele veiligheid in deze training en wat dat dan precies is.


De andere kant van de rivier

Inmiddels ben ik van mening dat bij alle vormen van overdracht waar seksueel overschrijdend gedrag plaatsvindt in wezen geen sprake is van waarachtige overdracht. Het is ‘trainen aan de verkeerde kant van de rivier’. Verloren tijd! Voor alle betrokkenen! Trainen aan de verkeerde kant van de rivier betekent dat je wel denkt dat je traint, maar dat je de essentie van de training nooit te pakken zult krijgen. In dit geval omdat, wanneer seksueel grensoverschrijdend gedrag een aanvaard gegeven is, de voor de succesvolle overdracht van seksuele kung fu noodzakelijke absolute veiligheidsintimiteit per definitie ontbreekt. Ontbreekt deze veiligheidsintimiteit, dan is het onmogelijk om contact te maken met de subtiele energieën die in deze training een rol spelen. Net zoals een priester die zich vergrijpt aan een kind zijn zo gewenste verbinding met God verliest en dus terecht komt aan de verkeerde kant van de rivier, zo is dat ook het geval bij Interne Alchemisten die het acceptabel vinden om een seksuele relatie met een leerling aan te gaan.

Vergis je niet. De laatste tijd komt er steeds meer informatie vrij over seksueel misbruik bij priesters, monniken en leerkrachten van christelijke instellingen, met altijd weer rampzalige gevolgen voor de slachtoffers en de mensen om hen heen; de goede naam van de Kerk is als het gaat om seksuele veiligheid geheel en al verdwenen. Maar niet alleen bij de Kerk vindt grootschalig seksueel grensoverschrijdend gedrag plaats. Het gebeurt net zozeer bij Boeddhistische instellingen, bij diverse goeroes van allerlei pluimage en sektes, bij de Zen-instellingen, bij bijna alle krijgskunstscholen die ik in het kader van mijn eigen trainingen van dichtbij kon observeren, bij psychiaters, therapeuten en huisartsen, bij sportverenigingen, bij schoolzwemmen, etcetera. En, ja, dus ook bij mensen die de seksuele kung fu van de taoïsten dachten te trainen, inclusief mijn eigen leraren en leerlingen.

Ook Mantak Chia zelf sneuvelde op dit punt. Idem voor zijn meest bekende top-instructeurs, Michael Winn en Juan Li: beide liepen uiteindelijk vast in deze valkuilen. Geen van drieën stonden open voor correctie mijnerzijds, ze wimpelden mijn vragen over wat ik observeerde gewoonweg af. Hoe moeilijk en pijnlijk ook, het is de reden dat ik hun werk en overdracht niet langer ondersteun en mensen waarschuw voor het gebrek aan inzicht op het punt van seksuele veiligheid bij de Healing Tao in het algemeen. Alle drie de mannen trainen inmiddels immers aan de verkeerde kant van de rivier! En dat geldt dus ook voor alle mensen die bij hen trainen en hen ondersteunen.

Voor alle duidelijkheid: zelf trainde ik meer dan tien jaar bij Mantak Chia, waarvan anderhalf jaar in de Tao Garden in Thailand. Het lijkt me goed om te vermelden dat ik al die jaren nooit gezien heb dat hij seksueel onveilig was naar zijn leerlingen toe. Wel zag ik hem openlijk thuiskomen met jonge meiden en die nog zwanger maken ook. Dit was na de scheiding van zijn eerste vrouw, Maneewan. Hij was toen eind vijftig, begin zestig. In mijn optiek was dit onbetamelijk gedrag. Zelf verdedigde hij deze handelwijze met de rechtvaardiging dat dit normaal is in de Thaise cultuur. Op mijn tegenwerping dat hij als Internationale Seksuele Transformatie leraar een voorbeeldfunctie had op wereldschaal bleef hij het antwoord schuldig.

Ik herhaal: als iemand in overdracht wil of gaat, maar zich niet houdt aan de bijbehorende code van seksuele veiligheid, is er feitelijk geen sprake van overdracht. De voortreffelijkheid die nodig is om iemand op dit niveau te begeleiden is dan leeg. Het is tijdverlies voor alle betrokkenen!

Seksuele beschaving

Er is altijd al veel seksueel geweld geweest, door de eeuwen heen, tot op de dag van vandaag, van mens tot mens, en het zou geweldig zijn als de taoïstische kennis zou bijdragen aan het ontstaan van seksuele beschaving en veiligheid overal op deze planeet.

Die veiligheid begint bij onszelf. We kunnen alleen bijdragen aan seksuele beschaving als we zelf seksueel veilig worden voor onszelf en de ander. Het daartoe onderdrukken van je seksualiteit is altijd de verkeerde keuze. Het gaat erom dat je de seksuele energie in jezelf leert sturen. Waar je naar streeft is dat seksuele energie niet langer de baas is over jou, maar dat jij de baas bent over je seksuele energie. En of je dit wel of niet uitdraagt blijkt niet uit je woorden, maar uit je daden! Nogmaals, onderschat dit niet!

Het is daarbij niet voldoende dat je seksueel grensoverschrijdend gedrag an sich vermijdt. Net zo belangrijk is het dat je dat gedrag van anderen niet faciliteert. Met andere woorden: ook al ‘doe je zelf niets verkeerds’, als je mensen gaat steunen die seksueel grensoverschrijdend gedrag vertonen, zit je toch weer in de valkuil. Want hoewel je het zelf zult ontkennen omdat je het niet begrijpt (wilt begrijpen), ben je een onderdeel van het laten voortbestaan van het grensoverschrijdende gedrag dat plaatsvindt. Dit fenomeen heet ‘omstanders-daderschap’ en zie ik om mij heen veel gebeuren.

Index