Belichaam je grootsheid
Het is een premisse van Taotraining:
Jij bent een weergaloos wonder.
Nee, niet WIE je bent.
Jouw persona,
je identiteit, je zelfconcept,
de set van maskers, overtuigingen en afspraken met jezelf
die jij ‘ik’ noemt
– dat is maar een schim van
WAT je werkelijk bent.
Feitelijk BEN je al groot,
maar je belichaamt die grootsheid niet.
Het is een spirituele waarheid dat je in essentie ‘licht en liefde’ bent,
maar wat heb je aan dat besef
als jouw eenheid met Spirit, (of God, of welke term jij graag gebruikt)
je keuzes, acties en gedrag niet doorschijnt?
Je hebt een fenomenaal bewustzijn,
maar benut maar een fractie ervan,
en dan eerder de Psychotische, Verwarde en Gespecialiseerde aspecten,
dan de Wijze en Gerealiseerde krachten van jouw ziel.
Je zit op een bron van levenskracht,
van overvloedige vitaliteit,
maar in plaats van jezelf te vullen,
loop je langzaam leeg.
En, last but not least, je hebt een fascinerend fysiek lichaam,
waarvan je ergens wel snapt dat het de moeite waard is,
maar dat je maar niet écht wilt bewonen,
wilt aanvaarden en verzorgen als jouw tempel.
Tegenkrachten (de Storm van deze werkelijkheid)
Voel je over dit alles vooral niet schuldig!
In een cultuur…
…waar het Innerlijk Landschap wordt weggezet als vaag en zweverig en alles is gericht op ‘de buitenkant’…
…waar je op school niet leert over het wonder van jouw héle wezen en van deze werkelijkheid…
…waar spiritualiteit is geïnstitutionaliseerd en gedogmatiseerd…
…waar de leer van de psyche is gereduceerd tot het bestuderen van gedragspatronen…
…waar verlies van vitaliteit & een ellendige crash-landing in de kist de maatstaf zijn…
…en waar seksuele energie ofwel onderdrukt wordt, ofwel grensoverschrijdend om zich heen grijpt…
…in zo’n cultuur kan het bijna niet anders of je blijft klein,
een schim van jouw Zelf.
(Natuurlijk, in die cultuur is ook een tegenbeweging zichtbaar! Maar onderschat de kracht van culturele overtuigingen die generaties lang zijn meegedragen niet…)
Sterker nog, in zo’n cultuur is het al bijna een wonder dat je deze woorden leest!
Laat staan dat je echt laat binnenkomen dat het anders kan.
Maar – en dat is het goede nieuws – dat kan dus wél.
En die andere weg bewandelen, dat vraagt (in twee woorden samengevat) om…
Veilige Macht.
Veilige Macht betekent dat je bij machte bent om jouw grootsheid te belichamen, ook – ja, juist! – midden in de Storm van deze werkelijkheid, hier en nu, in dit leven, op Moeder Aarde.
Het is de macht om in een samenleving
die van alle kanten aan je trekt en duwt om klein te blijven,
de rukwinden van angst en verleiding te trotseren
en stapje voor stapje groter te worden.
En dat op zo’n manier dat het op de lange termijn goed is – veilig blijft en steeds veiliger wordt – voor jezelf, voor je dierbaren én voor het grotere geheel.
Klinkt utopisch?
Dat blijft het, als iedereen dat denkt.
De grote vraag: ben jij bij machte (!) om anders te denken? En in het verlengde daarvan: om anders te doen?